Oorgaatjes nemen: welke manieren zijn er?

Oorbellen zijn populair! Ze zijn er in talloze stijlen, maten en materialen, en kunnen op verschillende manieren worden gedragen. Het proces van oorbellen zetten, oftewel het piercen van oren, kan echter variëren afhankelijk van persoonlijke voorkeuren en culturele tradities. In deze blog nemen we je mee welke opties je hebt en wat de voor- en nadelen zijn van elke optie.

Traditioneel piercen met een naald
Bij het woord naald schrik je misschien een beetje. Maar vergis je niet piercen met een holle naald is de meest traditionele en veilige manier om een oorbel te zetten. Deze methode wordt meestal uitgevoerd door een professionele piercer in een gespecialiseerde piercing- of tattooshop. Dit is wat je kunt verwachten als je hiervoor kiest:

1. Sterilisatie: de piercer zal eerst de naald en andere instrumenten steriliseren om infecties te voorkomen.
2. Markering: het oor wordt gemarkeerd op de plek waar de piercing komt.
3. Piercing: de naald wordt door het gemarkeerde punt geduwd, gevolgd door het sieraad.

Voordelen:
- Zeer nauwkeurige plaatsing.
- Minder risico op complicaties zoals infecties en littekenvorming.
- Geschikt voor allerlei soorten oorbellen, inclusief dikkere en complexere sieraden.

Nadelen:
- Mogelijk iets pijnlijker dan andere methoden.
- Vereist vaak een bezoek aan een specialist.

Pistoolpiercing
Iedereen die als klein meisje gaatjes kreeg herinnert zich dit moment nog wel. Een populaire en veelgebruikte methode, vooral in juwelierszaken en warenhuizen, is het gebruik van een piercingpistool. Dit apparaat schiet een oorbel door het oorlel met een snelle beweging. Dit kun je verwachten als je hiervoor kiest:

1. Voorbereiding: het oor wordt schoongemaakt en gemarkeerd.
2. Pistool: het pistool wordt tegen het gemarkeerde punt gehouden en de trekker wordt overgehaald, waardoor de oorbel door het oor wordt geschoten.

Voordelen:
- Snel en relatief pijnloos.
- Veelal beschikbaar in winkels en gemakkelijk toegankelijk.

Nadelen:
- Groter risico op infectie en littekenvorming door de kracht en snelheid van het pistool.
- Minder nauwkeurige plaatsing vergeleken met naaldpiercing.
- Niet geschikt voor kraakbeenpiercings.

Kraakbeenpiercings
Voor meer avontuurlijke piercingliefhebbers zijn er kraakbeenpiercings, zoals helix- en traguspiercings. Deze piercings worden meestal gedaan met een naald, vanwege de complexiteit en de locatie van het kraakbeen. Kies je voor een helix- of traguspiercing, dan kun je dit verwachten.

1. Sterilisatie: zoals bij elke piercing worden de instrumenten en het oor grondig gereinigd.
2. Markering en Piercing: het kraakbeen wordt gemarkeerd en vervolgens doorboord met een holle naald.

Voordelen:
- Veel stijlen en variaties mogelijk.
- Geeft een unieke en gedurfde uitstraling.

Nadelen:
- Pijnlijker dan oorlelpiercings vanwege de dichtheid van het kraakbeen.
- Langere genezingstijd en hogere kans op complicaties zoals kraakbeenbeschadiging en infecties.

Nazorg
Ongeacht de methode die u kiest, is nazorg cruciaal voor een gezonde genezing en om infecties te voorkomen:

Reinig regelmatig: gebruik een zoutoplossing of een aanbevolen antisepticum om de piercing twee keer per dag schoon te maken.
Vermijd aanraking: raak de piercing zo min mogelijk aan met ongewassen handen.
Houd het droog: vermijd onderdompeling in water zoals zwemmen totdat de piercing volledig is genezen.